Oude geboorte van zeeblaasjes in haar blik
ontstaan en in de rest vergaan ligt in mijn binnenste licht
Gearceerd, ja als twee gerechten schrijf ik ze naast elkaar,
de dictie van een schoolmeisje
Twee kusjes elkaar zoenend; het geboren worden en sterven naast elkaar
de rest blijft hoe het in duisternis is
Ik ben een verliezende kalkkoper van een notitie naast de boerderij
vachten oo draaien jullie je
Gebalsemde tevens en de rest blijft duisternis in
een verliezende kalkkoper van een notitie, zij is wie zij is in alle bundels van de dichters
kies een andere jas wanneer niet zien in de mode is, roerloos
alle jassen hebben iets liefs dus zoekzie groot genoeg
je ras tussen alle rassen in een blik
de haken overal dezelfde haken:
ik zag haken boven een zee van
sneeuw
rechttoe rechtaan van zachtmoed en toch angststelen
het staal aan de haken
mouw tegen mouw
over elkaar heen, zacht gedrukt tegen elkaar
aan, het zijn dravers
de muze ligt op haar zij
over ontbocheld land
stante pede plaatsen zonder spreekwoorden ja
waar vliesdunne plaatsen willoos
trage plaatsen terloops en anoniem
alledaagse plaatsen met
minder tafelmanieren la la
naar binnen gelokt is
het naar buiten kijken
ja ja de muze zingt op haar zij